• بچه ها را از اتاق بیرون کرد و در اتاق را بست.

پدرم که موجی می شود مادرم همیشه همین کار را می کند.

اینقدر پدرم کتکش می زند که از حال می رود.

ازش پرسیدم مادر چرا خودت هم فرار نمی کنی؟

بهم گفت: اگه من هم بیام بیرون بابات خودش را می زند.

ماهنامه ی طراوت.ش ??

به رسم ادب سلام!

بی مقدمه بریم جایی که باید خیلی وقتها پیش می رفتیم! مزار شهدا! آخرین بار کی اونجا رفتین؟ من و دوستم اهل اونجایییم! یعنی دوستیمون اهل اونجاست! آخه مزار شهدا بود که با هم آشنا شدیم! تا حالا شده تو یه غروب پنجشنبه که از آسمون آتیش می باره بری مزار شهدا و ببینی هوا اونجا چقدر عالیه؟ فرقی نمی کنه روی کوه باشه یا وسط شهر؟! اونجا هوا همیشه خوبه!! باور کن به امتحانش می ارزه!!!

از دوستی ما بیشتر از یکسال می گذره. همیشه می خواستیم دلیل خیلی چیزا رو بدونیم اما نمی دونستیم از کجا باید شروع کرد. البته الان هم نمی دونیم!! گفتیم بسم ا... بقیه اش با...

می خوایم بریم جلو! قدم به قدم! با شما و همه ی اونهایی که مثل ما پر از مسئله ی حل نشده اند. پر از صورت مسئله های پاک نشده! پر از ندونستن و ....

چطور می شه کسی عاشق باشه؟ عاشق زن و بچه و عاشق خدا!چطور می شه به خاطر یه عشق از یه عشق دیگه گذشت؟ چطور می شه رفت و دیگه برنگشت؟ تا حالا یکی از نامه های امام که زمان تبعید برای همسرشون می نوشتن رو خوندین؟ یا حرفهای شهید بابایی که موقع مسافرت همسرش به مکه بهش می گه؟ تا حالا به صحبتهای غاده چمران گوش کردین؟ تا حالا فکر کردی چرا ژیلا می گه بعضی وقت ها از همت بدم می اومد؟ چرا؟

و وای اگر انسان در رابطه ی عرضی می ماند و به رابطه ی طولی نمی رسید! می دونی؟ هضم همه چیز دشوار می شد؟

نه! نه! اشتباه نکن! قصد من و دوستم فقط پرداختن به این جنبه از زندگی اونها نیست. اما وقتی وارد این بحث شدیم جمع کردنش کمی مشکل شد!

تا حالا شده عاشق اخلاق تند کسی باشی؟ حاج حسین خرازی اسم آشناییست که شاید زیباترین و دوست داشتنی ترین چهره ی همیشه اخمو را داشت. تا حالا دقت کردی؟!

تا حالا متوجه انگشت شکسته ی حاج همت شدی؟ می دونی چی شد که شکست؟

دوست داریم تمام اینها رو یکی یکی بحث کنیم. دلمون می خواد ببریمشون زیر ذره بین! اینجوری شاید سرسری نگذریم از یک خداحافظی. فقط همین!!!

فکر می کنم برای پست اول خیلی صحبت کردیم!

چشمان خستهام که از انتظار مرد........ من ماندم و دلم

دل گفت: می رویم! شاید که صبحدم در پای کوه صبر ببینیم چشمه را

دل رفت راه خویش! من ماندم و خودم

در انتظار او

یا علی